و عشق بهانه ی آغاز قصه ی ما بود...!
کودکی...(جمعه 85 آذر 17 ساعت 3:29 صبح )
این جدیدترین شعرمه امیدوارم خوشتون بیاد!
چقدر بی منی
به اندازه ی تمام با تو بودنم!
_نمی اندیشم به بازی امروز_
می بخشی ام
تنها آمده ام
کودکی ام را گذاشتم دم در
تا با وقار به نظر برسم!
و چقدر دوری از من
به قدر تمام نزدیکی ام به تو!
همه چیز را دوباره می سازیم
حالا
تو پدر باش
و من مادر!
کودک را دم در می گذاریم
_کودکی را دم در گذاشته ام_
و بعد
عشق را تسلیم هوس
و من را تسلیم تو می کنیم...
خسته که شدی
تو می روی خانه
و من را دم در می گذاری
تو بزرگ می شوی
و بازی
تمام می شود
فردا که دوباره شروع کنیم
تو برادر می شوی
و من خواهر!!!
روز دانشجو مبارک!
»» نظرات دیگران ( نظر)
بازدیدهای امروز: 11 بازدید
بازدیدهای دیروز:1 بازدید
مجموع بازدیدها: 11537 بازدید
